Bir turnuvaya daha veda ettik. Oyunu kenardan “izleyen” değerli teknik yöneticimiz Montella ve “Benim Türk Milli takımına ihtiyacım yok, Türk Milli Takımının bana ihtiyacı var” diyen futbol dehası Hamit Altıntop’a müellif bu maç.
Ellerinde bayraklarıyla tribüne giden onbinlerce Türk’e yazmaz,
Evlerinde, meydanlarda maçı izleyen taraftara yazmaz,
Sahadaki oyuncuya hiç yazmaz.
Size muharrir senor Montella.
Size müellif sayın Altıntop
Size yazar sayın Büyükekşi.
İlk yarıda A Ulusal Kadromuz ne kadar birbirini tamamlayan
Ne kadar disiplinli
Ne kadar ne yaptığını bilen bir “turnuva takımı” üzere oynadıysa,
İkinci yarıdan itibaren,o kadar geriye yaslanarak,
Rakibinin yaptığı atılımlara o kadar tepki gösteremeyerek alanda idi.
İlk 45 dakikada Arda’nın muazzam ortasından Samet ile bulduk golü. Ne hoş.
İkinci yarıda Hollanda’nın üzerine geleceği belirli. Atak yapacağı muhakkak. Yaptı da.
Özellikle orta alanımız yorulmaya ve oyundan düşmeye başladıktan sonra golü yiyene kadar beklemenin hatta ikinciyi yiyene kadar beklemenin manasını bilen varsa, bize de anlatsın, öğrenelim.
Skoru 90 dakika boyunca bu türlü götürebileceğini zanneden, YA FUTBOLU BİLMİYORDUR Ya GÖZÜ GÖRMÜYORDUR.
Kusura bakmayın, 2-1 geriye düştükten sonra, “beni oyundan al” diye bas bas bağıran Kenan’ı oyundan almanın kime ne yararı oldu?
İleride top tutması için Cenk Tosun’u Hollanda öne geçince oyuna aldın da ne oldu?
Bir şey olmadı.
Geriye düştükten sonra ne kadar çabaladıysak da olmadı. Maçın son 5 dakikasında net konumlar bulmamıza karşın OLMADI.
Herşeye karşın,
Herkese karşın,
Sahada terinin son damlasına kadar gayret eden turnuvanın en genç ekibine,BİZİM ÇOCUKLARA sonsuz teşekkürler.
Avrupa’nın en uygun 8 ekibinden biri oldunuz.
Bu kadar az birlikte oynayan bir ulusal ekibin, bu kadar genç bir ulusal kadronun çeyrek finale kadar gelmesi büyük bir başarıydı.
Çok değerli bir Ulusal Kadroya sahibiz.
Bizim çocuklar meskene dönüyor. Biz onlarla gurur duyuyoruz
Çocuklar dönerken, Montella’ya bir Berlin-Milano bileti alın.
Çok bile kaldı….
