Avrupa Birliği (AB) Kurulundan yapılan açıklamada, Konsey’in, yeni Göç ve İltica Anlaşması’nı onayladığı duyuruldu.
Avrupa Birliği Kurulu, yeni Göç ve İltica Anlaşması’nın onaylandığını duyurdu. AB Dönem Başkanı Belçika’nın İltica ve Göç Bakanı Nicole de Moor, muahedeyi “Yeni kurallar Avrupa iltica sistemini daha etkili hale getirecek ve üye ülkeler arasındaki dayanışmayı artıracak. AB, düzensiz göçün temel nedenleriyle mücadele etmek amacıyla üçüncü ülkelerle yakın işbirliğini de sürdürecek.” kelamlarıyla kıymetlendirdi.
Anlaşma, AB’nin Resmi Gazetesi’nde yayımlanmasının akabinde yürürlüğe girecek. Uygulamaya ise lakin 2026’da başlanabilecek. Üye ülkelerin anlaşmayı 2 yıl içinde ulusal hukuklarında kabul etmesi gerekiyor.
Seçim kampanyalarının önemli unsurlarından göç ve iltica yönetimi hakkında böyle bir kararın, Avrupa Parlamentosu (AP) seçimlerine 3 hafta kala alınması dikkati çekti.
VERİ TABANINDA BİLGİLER SAKLANACAK
Yeni kurallara göre, sığınmacıların AB’ye varışlarından sonraki günler içinde kimlikleri belirlenecek ve detayları AB bilgi tabanında saklanacak. Böylelikle bir kişinin risk oluşturup oluşturmadığı ve kalmasına müsaade verilip verilmeyeceği belirlenecek.
Eğer bir ülke çok fazla yük taşıdığını düşünüyorsa daha fazla dayanışma talep edebilecek. Kriz durumlarında 27 üye ülkenin tamamı birlikte karar verecek. Yeni mutabakat birebir vakitte bireylerin, şayet inançlı ilan edilmişlerse menşe yahut geçiş ülkelerine daha süratli hudut dışı edilmesine de imkan tanıyacak.
KURALLARA YÖNELİK ELEŞTİRİLER
Uluslararası insan hakları kuruluşları, AB’nin yeni göç ve iltica kurallarının sınırdaki kontrollerin genişletilmesinin, göçmenlerin aylarca kabul merkezlerinde tutulmasının yolunu açabileceğinden endişe ediyor.
Ayrıca “mücbir sebep” durumlarında üye ülkelere çeşitli muafiyetler sağlaması nedeniyle uygulamada mülteci hukuku ve uluslararası insan hakları hukuku kapsamındaki yükümlülüklerin ihlal edilmesi riskine dikkat çekiliyor.
Yeni kuralların, AB’nin üçüncü ülkelerle yaptığı muahedeler yoluyla hudut denetimini “kendi sınırlarının dışında yapma” ve Avrupa’nın mülteci muhafaza sorumluluğundan kaçması istikametinde bir adım manasına geldiği belirtiliyor.
